Ik weet niet waarom maar ik wil het.

Zodra ik mensen vertel dat ik ‘onweerstaanbare teksten’ schrijf, zie ik ze geïnteresseerd hun wenkbrauw optrekken. Onweerstaanbaar...wow.

Iets dat zo aantrekkelijk is dat je, misschien zelfs tegen je wil in, niet in staat bent het te negeren.

Maar wat is onweerstaanbaar nou eigenlijk? Het blijkt een ingewikkeld begrip. Van Dale komt niet verder dan “niet of moeilijk te weerstaan”. Het synoniemenwoordenboek heeft enkel het woord “dwingend” als alternatief. Dat spreekt niet bepaald tot de verbeelding. Waarom is het dan toch zo’n spannend woord?

Omdat het woord alleen al een geheimzinnig gevoel van genot geeft. Van een ‘guilty pleasure’ of van obsessie. Chocolade, een mooie vrouw, een sigaret, nog een keer kijken of je een berichtje hebt van…, het apparaat dat volgens de meneer van TellSell je buikspieren in staal gaat veranderen. Wat gebeurt er toch in onze hersenen dat we steeds maar met onze gedachtes terugkeren naar dat ene onderwerp en gewoon niet rusten voor we ‘het’ hebben?

Uit onderzoek is gebleken dat de hersenen op sommige woorden sterker reageren dan op andere. Woorden als ‘lekker’, ‘bloed’ ‘seks’ en ‘gratis’ lichten doorgaans actiever op in onze hersenen dan woorden als ‘krijt’, ‘blad’, ‘gewoon’ of ‘krul’.

Elke prikkel die we bewust ervaren (naast de miljoenen prikkels die we niet bewust ervaren), wordt razendsnel vergeleken met herinneringen die zijn opgeslagen in de pre-frontale cortex (de voorste hersenkwab). Zodra we een herinnering vinden die overeenkomt met die prikkel, besluiten we op basis van onze eerdere ervaring hoe we ermee omgaan. Overigens zijn in de pre-frontale cortex ook alle strategieën opgeslagen die we gebruiken om onze doelen te bereiken. Dus zodra de binnengekomen prikkel is geanalyseerd en herkend, wordt een actieve keuze gemaakt: negeren, bewaren of handelen.

En als we kiezen om te gaan handelen; hoe dan?

Logischerwijs zullen we op de prikkel “er staat een loslopende tijger voor mijn neus” anders reageren dan op de prikkel “er ligt daar een lekker chocolaatje voor mijn neus”. Als je echter een tijdje geleden heel erg ziek bent geworden van een bedorven chocolaatje, is je reactie waarschijnlijk weer anders.

Dit laat meteen zien wat mijn beroep heel ingewikkeld maakt. Want waar de meeste mensen positief reageren op chocola en negatief op loslopende tijgers, zijn er ook mensen bij wie de prikkel een afwijkende associatie oproept. Wanneer ik hen confronteer met de tekst “Aangezien chocola zo lekker is dat je er geen genoeg van krijgt...” zullen zij direct in de weerstand schieten en waarschijnlijk de rest van mijn tekst niet meer lezen.

Daarom is het belangrijk me goed te verdiepen in de doelgroep: de lezers c.q. de potentiële klanten. Wie zijn zij? Wat vinden ze doorgaans leuk en wat niet? Wat is hun taal? Wat zijn hun woorden? Mijn zoon wees me er laatst fijntjes op dat ik te oud ben om het woord ‘skeer’ te gebruiken (straattaal voor ‘armoedig’). En tegen iemand van 60 heeft het doorgaans weinig nut om te zeggen dat iets ‘vet’ is, als ik het niet over een vieze koekenpan heb.

Wanneer ik dan de juiste aanspreektoon gevonden heb, moet ik ook nog rekening houden met een aantal grondbeginselen van het ‘onweerstaanbare fenomeen’. Onze hersenen zijn namelijk geprogrammeerd om in te gaan op een verzoek of een opdracht, wanneer we overtuigd zijn dat we er beter van worden of dat we, als we het niet doen, iets ernstig mislopen. Maar ook omdat we blind vertrouwen op de autoriteit van een expert of een meerdere.

En met al deze (en nog een paar geheime) ingrediënten in mijn lettersoep ‘help’ ik het brein van mijn lezer te overtuigen dat ze direct op de ‘bestel nu’-knop drukken. Natuurlijk werkt het niet altijd voor iedereen. Iemand die moe of gestresst is, staat minder open voor dergelijke prikkels. En ook iemand die echt niks heeft met tekst door bijvoorbeeld dyslectie, wordt meer getriggerd door plaatjes of filmpjes dan door mijn taalkundige uitspattingen. Het zijn allemaal dingen om rekening mee te houden wanneer je je bedrijf op de kaart wilt zetten.

Heb ik nu met deze blog jouw brein zo getriggerd dat je denkt: “O mijn God, dat soort teksten wil ik ook!”, of je wilt gewoon even van gedachten wisselen over dit onderwerp, bel me dan of mail naar info@texttoo.nl.